Erkek çocukları, bilgiye ulaşmanın, kendini geliştirmenin günümüze göre daha zor olduğu zamanlardaki kadar sorumluluk sahibi ve güçlü değil. Peki bunun nedenleri nelerdir?

Her şeyden önce cinsiyetlere dayalı farklı ihtiyaçlar, kendini gösterme biçimleri ve cinsiyetlere özel talepler olduğunun bilincinde olmalıyız. Bunları göz ardı etmemiz durumunda zamanla cinsiyetlerle ilgili sıkıntı yaşamaya başlarız. Bazı erkek çocuklarının bugün yaşadığı bitmeyen çocukluk dönemi gibi…

Her insan dünyaya geldiğinde kendine özgü fiziksel özelliklerle donatılmış oluyor. Büyüdükçe bu özellikler değişip yaşamına uygun hale geliyor. Erkek çocukları fiziken hâlâ büyüyor ancak davranışsal olarak ‘delikanlı’ dediğimiz o döneme geçemiyor bir kısmı. Bu geçişin ne zaman ve nasıl olacağını kestiremiyorlar artık. Çocukluğun sona erdiği o çizgi yollarının üzerinde değil.

Dümdüz bir yolda ilerleyen çocuk, nereye gittiğini, giderken yaşaması gereken bir dönüşüm olduğunu bilmeden sadece yürüyor. Çocuğumuzun yürüdüğü bu yolda, yol gösterici olarak hatayı nerede yapıyoruz? Sadece aileler değil, eğitim sistemindeki aksaklık nerede, nasıl başlıyor? “Toplumun ve değiştirilmeye çalışılan bazı kültürel kavramların bu durum üzerindeki etkisi nedir?” gibi soruların üzerinden geçerek erkek çocuklarının günümüzde kimlik keşfi sürecinde yaşadıklarından bahsettim.