Ebeveynlerimize öfkeli olmak varoluşumuz ve olgunlaşma sürecimiz içerisinde çok doğal karşılamamız gereken bir süreç aslında ebeveynlerimize ne için kızgın olduğumuzu ve bu kızgınlığımızın bizim işimize yarayıp yaramayacağının kararını vermek daha önemli bir süreçtir.

Güzel ve kötü durumlar yaşayabiliriz. Bizler yetişkiniz ama çocuğun izleme durumunda kaldığı bu sosyal çevreyi çok dikkatli bir şekilde görmek zorundayız.

Kendi ebeveynlik rollerimiz içerisinde sağlam durmak ve sorumluluklarımızı almak mecburiyetindeyiz. Bizim almadığımız sorumlulukların bedelini çocuklarımıza yaşatmaya hakkımız yok.