Bugünlerde iyi değiliz. Bu büyük afet hepimizi derinden sarstı. Çevremizde bir yakınını kaybetmemiş insan yok ya da bir yakınımızı kaybetmesek de acıyı içimizde hissediyoruz. Çocuklar için ne yapabileceğimizi konuşuyoruz. Oyunla iyileşmenin onlara iyi geleceğinden bahsediyoruz. Peki yetişkinler olarak bu acının içinden nasıl çıkacağız? İşimize, sürece nasıl odaklanacağız?

Akışta kalma teorisi burada bize yardımcı olabilecek teorilerden biri. Burada hayatın akışına bırakıp bir şey yapmamaktan değil, üretmekten bahsediliyor.

Akışın ilkeleri nedir:

• Bir hedefinin olması.
• Yapılan ne ise kendisi için “anlamlı olması”.
• Yaptığın işin becerilerinle örtüşüyor olması.

Hepimiz kendimiz için anlamlı olan faaliyet alanlarını bularak kendimizi iyileştirebiliriz. İnsan insana etkileşim de akışın başka bir parçası. Çocukların okullarının açılması, üniversiteye gitmesi akışın bozulmaması demek. Akış için insanlarla ilişkide olmaya ihtiyacımız var, bunun için de öncelikle ekran başından kalmak gerekiyor.